مهم ترين خبرها |
| نيويورک تايمززيرعنوان " خشم در پشت چهره های آرام در سراسرايران" در گزارشی از تهران می نويسد يک سال پس ازانتخابات مورد اختلاف رياست جمهوری ايران ريتم آشنای زندگی به اينجا بازگشته است. دولت از طريق سخت گيری هائی گسترده، مداوم وگاه بيرحمانه، در سرکوبی جنبش معترضی موفق شده است که کشور را ماهها پس ازتجديد گزينش محمود احمدی نژاد به مقام رياست جمهوری - که به گفته اپوزيسيون تقلبی بود - می لرزاند.
اما بسياری در اينجا ظاهرآرام را آتشی در زير خاکستر توصيف ميکنند که از بدبينی و بی اعتمادی مايه ميگيرد. از تظاهرات و اعتراض های عمده ديگر نشانی نيست ولی خشم و عصبانيت باقی است و با زندگی روزمره عجين است.
يک معلم سی ساله زبان که نظير بسياری ديگر از بيم انتقام دولت تقاضا کرده است معرفی نشود ميگويد درظاهربنظرميرسد همه چيز تمام شده است اما همگی آتش را زير خاکستر روشن نگاه داشته اند تا وقتی که فرصت پيدا شد مجددا آن راشعله ور کنند.
ايران پس از بحران سياسی ۱۲ ژوئن ۲۰۰۹ (۲۲ خرداد ۱۳۸۸) تغيير کرده است.
مصاحبه هائی که در چند ماه گذشته با ايرانيان از تمامی قشرها در داخل و خارج از کشور انجام گرفته است تصويری روشن از جامعه ای با آگاهی های سياسی بيشتر را نشان ميدهد که شکاف ميان طبقه متوسط و فقير آن گسترده تر شده است، و برای اولين بار در عمر سی ساله جمهوری اسلامی حاوی هسته ای مصمم از ناراضيانی است که با خود اين جمهوری مخالف اند.
کارشناسان سياسی ميگويند آقای احمدی نژاد، و حامی او، آيت الله علی خامنه ای رهبرارشد، امروزاز سال گذشته قوی ترند، هرچند که پايگاه حمايت از آنان ضعيف شده است. آنان برای حفظ قدرت شديدا به زور و ارعاب، بازداشت، حبس، سانسور و حتی اعدام متکی هستند. روزنامه ها را بسته اند، احزاب سياسی را منحل ساخته اند و عملا همه، به جزخودی ها را به سکوت واداشته اند. هزاران نفرازمخالفانشان از بيم زندانی شدن از کشورگريخته اند.
در حاليکه بسياری مايوس اند، ديگران ميگويند سال رنج و فداکاری ثمربخش بوده است. به گفته يک دانشجوی بيست ساله پزشکی مردم مسلما دست آوردهائی داشته اند که استقلال فردی در حدی مشخص از جمله آنهاست. او ميگويد اکنون اين مردم هستند که برای خودشان تصميم ميگيرند. آنها در زمينه هائی متفاوت از زندگی صبر و شکيبائی را از دست داده اند و بعيد است که بگويند بازهم خود را با اوضاع تطبيق ميدهند. |
 |
| سازمان ملل متحد در پی درخواستی که هفته پیش در جرگه صلح در کابل مطرح شد، در اسامی لیست سیاه تروریستی افغانستان بازنگری خواهد کرد.
استفان دمیستورا، نماینده ویژه سازمان ملل متحد در افغانستان، امروز شنبه گفت یک تیم سازمان ملل متحد درباره به روز در آوردن فهرست اسامی شبه نظامیان ارشد القاعده و طالبان بحث خواهد کرد.
بیانیه پایانی جرگه صلح پیشنهاد می کرد ستیزه گرانی که به روند صلح می پیوندند، ازفهرست سیاه سازمان ملل متحد خارج شوند.
میستورا گفت لیست ممکن است کهنه شده باشد، و برخی از افراد مرده باشند.
در این میان، روز شنبه در قندهار پنج افسر پلیس زمانی که خودرو حامل آنها به یکی بمب کنار جاده ای برخورد کرد کشته شدند.
در انفجارهای جداگانه بمب در شرق افغانستان، دو سرباز ناتو جانسپردند. |
|
| دولت آمریکا می گوید شرکت نفت بی پی ممکن است قادر شود میزان نفتی را که از چاه آسیب در خلیج مکزیک جمع می کند، تقریبا دو برابر سازد.
دریادار تاد آلن، فرمانده گارد ساحلی، روز جمعه گفت بی پی می خواهد از نفتکش های بزرگتر، لوله های قابل انعطاف و سرپوش مهار دائمی تری استفاده کند. اما او همچنین گفت بیش از یک ماه طول خواهد کشید تا تجهیزات لازم نصب شود.
آلن گفت این تغییرات باید بی پی را قادر سازد مقدار نفتی را که جمع آوری می کند از ۲۸ هزار بشکه به ۵۰ هزار بشکه افزایش دهد.
جدید ترین داده های بی پی نشان می دهد سیستم فعلی در یک دوره ۲۴ ساعته، ۱۵۴۰۰ بشکه نفت جمع کرد.
مقامات می گوید پرزیدنت باراک اوباما روز شنبه در جریان مکالمه تلفنی با نخست وزیر بریتانیا درباره نشت نفت و واکنش بی پی بحث خواهد کرد.
روز دوشنبه، آقای اوباما برای چهارمین بار از زمان آغاز بحران به ساحل خلیج مکزیک سفر می کند.
او همچنین مدیران ارشد بی پی را برای جلسه ای در کاخ سفید در روز چهارشنبه فراخوانده است. هنوز روشن نیست که آیا تونی هی وارد رییس بی پی نیز حضور خواهد یافت یا نه.
رییس جمهوری روز جمعه در مصاحبه ای با نشریه پولیتیکو از قانونگذاران انتقاد کرد و گفت آنها باید در مسئولیت نشت نفت سهیم شوند.
آقا اوباما گفت بسیاری از قانونگزارانی که اینک از دولت می خواهند کاری انجام دهد، شش ماه پیش از هر طرحی جهت آمادگی برای یک فاجعه بالقوه انتقاد می کردند، و آنرا اتلاف پول می دانستند.
رییس جمهوری همچنین گفت بسیاری از کسانی که می خواهند دولت کار بیشتری در خلیج مکزیک انجام دهد، همان هایی هستند که از دولت انتقاد می کردند بیش از اندازه کار می کند.
در این میان، ننسی پلوسی رییس مجلس نمایندگان آمریکا گفته است شرکت های نفتی مانند بی پی بابت زیان های های ناشی از نشت نفت، در مواردی که سهل انگاری بتواند به اثبات برسد، باید با پاسخگویی نا محدود روبرو شوند.
تخمین های موسسه تحقیقات زمین شناسی آمریکا نشان می دهد ممکن است پیش از آن که بی پی لوله ای را برای وصل کردن یک وسیله مهار قطع کند، روزانه بیش از ۴۰ هزار بشکه نفت از چاه وارد خلیج شده باشد. این رقم از از آنچه قبلا تخمین زده می شد دو برابر بیشتر است. |
|
| تهران روز شنبه، در نخستین سالگرد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، اکثرا آرام گزارش شده است.
گروه های اوپوزیسیون قصد داشتند تجمعاتی برپا کنند، اما پس از آن که مقامات پلیس تهدید کردند معترضین را سرکوب خواهند کرد، برگزار کنندگان دو تظاهرات بزرگ را لغو کردند.
خبرگزاری ها از حضور سنگین پلیس در تهران، بی آنکه نشانه ای از اعتراضات وجود داشته باشد، خبر دادند.
با این حال، شامگاه جمعه فریاد «الله اکبر» از پشت بامها شنیده می شد.
میر حسین موسوی گفت معترضین به پیکار علیه دولت ادامه خواهند داد.
در سال ۲۰۰۹، فعالان مخالف در پی اعلام نتایج انتخابات به خیابان ها ریختند و گفتند محمود احمدی نژاد از راه تقلب برنده شد. دولت این اتهام را تکذیب کرد.
مقامات امنیتی واکنش شدیدی نشان دادند و هزاران نفر را دستگیر کردند.
بیش از ۸۰ نفر در ارتباط با تظاهرات به زندان هایی بالغ بر ۱۵ سال محکوم شدند. چندین فعال دیگر با مجازات مرگ روبرو هستند. |
|
| وزير دفاع آمريکا می گويد ايران در يک الی ۳ سالِ آينده به مواد لازم برای توليد بمب هسته ای دست خواهد يافت. رابرت گيتس روز جمعه اعلام کرد اين تخمين بر اساس اطلاعاتی است که آمريکا در اختيار دارد. وزير دفاع آمريکا همچنين تأکيد کرد دسترسی ايران به مواد لازم برای توليد سلاح هسته ای به اين معنا نيست که ايران در يک تا سه سال آينده به سلاح هسته ای، دست خواهد يافت. رابرت گيتس همچنين از اينکه ترکيه متحد آمريکا عليه قطعنامۀ تحريمی ايران رأی داد، ابراز تأسف کرد. |
|
| محمود عباس رييس تشکيلات خودگردان فلسطينيان روز جمعه در واشنگتن با هيلاری کلينتون وزير امور خارجهۀ آمريکا ملاقات کرد. پی جی کرولی سخنگوی وزارت امور خارجۀ آمريکا می گويد که آقای عباس در اين ملاقات روش هايی را برای افزايش دسترسی فلسطينيان به مواد مورد نيازشان، پيشنهاد کرده است. توجه بين المللی به وضعيت در نوار غزه با حملۀ هفتۀ گذشتهِ نيروهای اسرائيلی به کشتی امداد غزه، افزايش يافته است. پيش تر در هفتۀ جاری محمود عباس با پرزيدنت باراک اوباما رييس جمهوری آمريکا در کاخ سفيد، ملاقات کرده بود. |
|
| دولت آمريکا روز جمعه اعلام کرد که غول نفتیِ بريتيش پتروليوم برنامۀ جديدی برای جلوگيری از ريزش نفت دارد. مقامات آمريکا می گويند که طرح جديد می تواند توانايی جلوگيری از ريزش نفت به اقيانوس را دوبرابر کند امّا متذکر می شوند که آماده سازیِ دستگاه های لازم برای اجرای طرح بيش از يک ماه طول خواهد کشيد. بر اساس آماری که سازمان تحقيقات زمين شناسی آمريکا روز پنجشنبه منتشر کرد احتمال دارد طی ۷ هفتۀ اخير روزانه بيش از ۴۰ هزار بشکه نفت به خليج مکزيک ريخته شده باشد. پيش از اين تخمين زده شده بود اين نشت بين ۱۲ تا ۱۹ هزار بشکه در روز است. |
|
| سناتور جان مک کین، سناتور جمهوری خواه از ایالت آریزونا و کاندیدای پیشین ریاست جمهوری آمریکا در جلسه ای در "بنیاد ملی دموکراسی" که یک بنیاد غیر انتفاعی در واشنگتن است، به مناسبت سالگرد انتخابات ریاست جمهوری ایران و سرکوبی مردم در سال گذشته به ایراد یک سخنرانی پرداخت.
وی پس از سپاسگزاری از " کارل گرشمن" رئیس این بنیاد برای برقراری چنین جلسه مهمی گفت، این بنیاد بر اساس دیدگاه های کسی که قهرمان من است( رونالد ریگان) در سه دهه پیش بنیان گزارده شد.
رونالد ریگان (در یکی از سخنرانی هایش) گفت "هدفی را که من پیشنهاد می کنم این است که بگوئیم باید بنیادهای دموکراسی، نظام مطبوعات آزاد، احزاب سیاسی، اتحادیه ها و دانشگاه ها را پرورش داد زیرا چنین امری به مردم اجازه میدهد که راه خود را انتخاب کنند، فرهنگ خود را پرورش دهند و تفاوت های خود را از طریق راه های صلح آمیز به آشتی برسانند".
یک سال پیش در چنین هفته ای، در ایران آرمان هائی که در پی ایده های دموکراتیک بود، یک جنبش و یک رفرم سیاسی را متولد کرد که بیش از هر چیز در پی یک تفکر سیاسی بود. تفکری که نتیجه اش تولد جنبشی این چنین بود؛ جنبشی که بیش از هر چیز دیگر طی یک نسل خاورمیانه بخود دیده بود.
یک سال پیش، بینشی که چنان چشم اندازی را برای ایجاد یک تحول سیاسی در ایران دور و مبهم میدید، مطلقاً اشتباه کرده بود. پس از آن که حق مردم ایران برای برگزاری یک انتخابات آزاد و منصفانه رد شد؛ جهان با ترس و و حشت به دریائی از مخالفان که بنا بر آوردها به ۳ میلیون نفر میرسید، می نگریست. به مردمی که در سراسر کشور با غرور به خیابان ها ریخته بودند.
مردم عادی در ایران می دانستند که نمی توانند در پیکار با نقض حقوق بشر در میهنشان بی تفاوت باقی بمانند. در نتیجه، این تاریخ بود که در برابر چشمان ما شکل می گرفت. یک سال پیش تغییرات دموکراتیک در ایران غیر محتمل بنظر میرسید و درست یک هفته پس از آن، بالقوه اجتناب ناپذیر.
متاًسفانه، آن چه که پس از آن دیده شد، این بود که ما شاهد اعمال سخت گیری های بیرحمانه و سریعی شدیم.
مخالفانی که تظاهراتشان صلح آمیز بود، توسط ماًموران نقابدار رژیم در خیابان ها مورد حمله قرار گرفتند و با زور به تنگ ترین گوشه های تاریک بیداد گری کشانده شدند. بسیاری از بهترین ها و درخشان ترین ها مجبور شدند از ترس، سرزمینی را که به آن عشق میورزیدند، ترک کرده و در پی بدست آوردن پناهندگی سیاسی به سرزمین های دیگری مانند ترکیه و عراق بروند؛ سرزمین هائی که هنوز هم در آن به عنوان پناهنده اقامت دارند.
اتفاقات سال گذشته صفات ممتازه و شخصیت واقعی مردم ایران را بما نشان داد، مغرور، با استعداد، ناظر و نگاهبان یک فرهنگ غنی ، مشتاق نزدیک شدن به مردم جهان و همچنین در تلاش برای قضاوت یک ملت، ملتی که میتواند متحد مسلم آمریکا باشد.
اتفاقات سال گذشته همچنین چهره واقعی رژم را ایران را روشن تر و مشخص تر کرد، یک رژیم خشن و یک حکومت جابر و استبدادی نظامی.
حکومتی که تنها در فکر منافع خودش بود و نه در فکر منافع مردم ایران، بدون آن که بتواند ذره ای از موجه بودن حکومت خود را توجیه کند.
سناتور مک کین گفت ما دیگر بیش از این نمی توانیم رفتارهای دولت ایران را از ماهیت آن جدا کنیم.
بهر حال، آیا کسی فکر می کند که رژیمی که بهیچوجه برای شهروندان خود حقوق و اعتبار انسانی را قائل نیست نمی تواند همین بی احترامی را برای تعهدات بین المللی اش نشان دهد، یا میتواند حق حاکمیت و امنیت همسایه هایش و همچنین مسؤولیت هایش را در برابر جوامع متمدن مراعات کند.
نباید تعجب کرد که این همان رژیمی است که منابع گران بهای مردم خود را بجای ساختن جاده ها، یا مدارس و بیمارستان ها یا ایجاد مشاغل جدیدی که درجهت منافع همه مردم باشد، صرف کمک های مالی به گروه های خشن افراط گرای خارجی که بی گناهان را بقتل می رسانند؛ کرده است.
... و جای تعجب نیست که همین رژیم ایران در مورد دنبال کردن برنامه توانائی های تسلیحات اتمی اش غیر قابل مصالحه بوده و همیشه خواهد بود، نه برای این که بتواند صاحب یک منبع انرژی در جهان باشد، بلکه مهم تر از آن برای آن که بتواند یک منبع محفوظ و پایدار برای نظام فاسد و غیر عادلانه اش در سرزمین خود قرار بگیرد.
دوستان، من بر این باورم هنگامی که ما جنایات متعدد و تهدیدهای دولت ایران رامورد نظر قرار بدهیم، به یک نتیجه غیر قابل اجتناب خواهیم رسید. این نتیجه، وجوه مشخصه رژیم ایران است و نه تنها رفتارهائی که برای صلح و آزادی در جهان ما و همچنین در ایران تهدیدی ژرف تر بحساب می آید.
از این گذشته ، من بر این باورم که این خود مردم ایران خواهند بود که سرانجام تغییراتی را که ما در سیاست های ایران در انتظارش هستیم؛ انجام خواهند داد.
حتی اکنون نیز ما می شنویم و باز هم گفته میشود که اوپوزیسیون دموکراتیک ایران وادار به تسلیم شده است، من نمی توانم این مسئله را رد کنم که رژیمی این چنین که مرزی برای مظالم خود نمی شناسد؛ برخی از هدف هایش را تا بحال بدست آورده باشد. اما وقتی حاکمان ایران آنقدر از مردم خود وحشت دارند که حتی تحمل دمونستراسیون های معمولی مردم را- همانطور که اخیراً دیده شد - در تعطیلات رژیم هم ندارند، این دیگر دولتی نیست که بتوان آنرا موفق بحساب آورد. این گروه جنایتکار باید بدانند که ورشکستگانی هستند که بر خلاف جریان آب شنا میکنند.
طی شانزده ماه گذشته، پرزیدنت اُباما دست خود را مکرراً و مصراً بسوی رهبران ایران دراز کرد، ولی این دست باز با مشت رهبران ایران روبرو شد. مشتی که بیش از هر زمانی به خون فرزندان ایران زمین آلوده بود.
روز چهارشنبه بالاًخره قطعنامه تحریم های بیشتر علیه ایران به تصویب رسید. اما این آخرین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماهیت خود، نا کافی است. اکنون لازم است که کنگره آمریکا کار خود را در مورد تصویب لایحه تحریم ها علیه ایران به پایان برساند، ما می توانیم آن را بدون تاًخیر به تصویب برسانیم.
دولت آمریکا باید بدون تاًخیر تحریم های خود را علیه مقامات ایران، بازرگانان و بانک هائی که سیاست های خطرناک ترین رژیم ها را ترویج می کنند؛ اعمال کند و باید از متحدان خود د راروپا، آسیا و خاور میانه بخواهد که همان تحریم ها را اعمال کنند.
اما هدف از تمام این کارها چیست؟ آیا هدف آنست که در پی حاکمان ایران بود تا سرانجام بر سر میز مذاکره بنشینند و با حسن نیت از پی گیری برنامه تسلیحاتی اتمی شان، از حمایت از تروریسم و همچنین از سوء استفاده از مردم خود دست بردارند؟ من واقعاً امیدوارم که چنین مهمی امکان پذیر باشد اما چنین احتمالی از رژیمی با مشخصه های رژیم ایران کاملاً عجیب بنظر میرسد.
به همان دلیل، من هدف و مقصد دیگری را پیشنهاد می کنم. ما می توانیم تمام دوستان و متحدان خود را در بخش خصوصی و بخش عمومی و در کشورهائی که با ما همفکری معنوی دارند، تجهیز کنیم تا حقانیت رژیم ایران را به چالش طلبند و از مردم ایران برای آن که نهاد دولت خود را بگونه ای صلح آمیز و با شرائط خود تغییر دهند؛ حمایت کنیم.
سناتور مک کین در ادامه سخنرانی خود گفت البته دولت آمریکا هرگز نباید تا هنگامی که چنین مسئله ای خواسته نشده، حمایت خود را در اختیار قرار دهد. اما وقتی جوانان ایرانی در شعارهای خود هنگام برگزاری دمونستراسیون هایشان به زبان انگلیسی می نویسند و میخوانند اُباما – اُباما با اون هائی یا با ما ، این نشانه خوبی در این مورد است، در این که ما هم بیشتر میتوانیم از آرمان آنان حمایت کنیم و هم بیشتر باید حمایت کنیم.
ما باید درکنار مردم ایران بایستیم، لازم است که اهداف آنان را اهداف خود بدانیم. منافع آنان منافع ماست و تلاش هایشان ، تلاش های ما
ما باید اطلاعات را بگونه ای آزاد به ایران برسانیم و به مردم ایران کمک کنیم تا بتوانند سانسور دولت را بر اینترنت از سر خود باز کنند.
ایالات متحده آمریکا کمتر رئیس جمهوری که تا این حد بتواند مانند پرزیدنت اُباما با سخنانش توانائی الهام دادن را در خارج از خاک آمریکا داشته باشد، بخود دیده است و این خود دلیل قدرتمندی است که می تواند مردم را در جهت تغییرات دموکراتیک بجنبش در آورد و آنان را در جهت منابع دست نخورده ای که اکنون دراختیار همان فعالان حقوق بشر در ایران است؛ بحرکت در آورد.
دوستان، اگر هرگز تردیدی هم وجود داشت، تولد جنبش سبز در سال گذشته ما را متقاعد کرد که ایران آینده ای دموکراتیک خواهد داشت. آن آینده ممکن است برای مدتی به تاًخیر بیفتد، اما آن را نمی توان انکار کرد و اکنون زمان آنست که ایالات متحده آمریکا خود را در این مقطع از تاریخ ایران در کنار رفرمیست های با شهامتی مانند " شیوا نظر آهاری" قرار دهد.
شیوا برای نخستین بار در یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ در سن هفده سالگی و هنگامی که در روشن کردن شمع برای قربانیان حادثه تروریستی یازدهم سپتامبر شرکت کرده بود؛ بازداشت شد. پس از آزادی، وی به فعالیت های خود در زمینه دفاع از حقوق بشر ادامه داد تا زمانی که مجدداً در سال گذشته و در شب برگزاری انتخابات ایران دستگیر شد. شیوا اکنون با اتهامات بی اساس حمایت از تروریسم روبروست که مجازات اعدام در پی دارد.
امروز روز تولد شیواست. او امروز ۲۶ سال دارد اما او این روز را مانند بسیاری دیگر که قبل از او چنین بوده اند، بطور نا عادلانه ای در زندان بدنام (اوین) در محلی بسیار تنگ زندانی است. آخرین خبری که ما از او شنیده ایم اینست که وی دیگر نمی تواند کاملاً دست ها و پاهایش را تکان دهد.
سناتور مک کین در پایان سخنانش گفت" شیوا نظر آهاری" آینده ایران را و تمام آن چیزهائی را که میتواند بهترین ها در شایستگی و آرامشش باشد، معرفی میکند.
تعهد او به اعتبار انسانی و عدالت برای همه است. شیوا و تمام دیگر ایرانیانی که زندانی های عقیدتی خود هستند، باید بدانند که آنان در پیکارشان برای بدست آوردن دموکراسی و خواستشان برای تغییر حکومت تنها نیستند، آمریکا در کنار آنان و در کنار تمام کسانی که در پی آینده ای بهتر در ایران هستند؛ ایستاده است. جنبش سبز زنده خواهد ماند و در پیکارش بردبار خواهد بود و من اطمینان دارم که سر انجام ، شاید که نه فردا یا سال آینده یا حتی سال بعد، اما سرانجام ایرانیان به تغییرات دموکراتیکی که برای کشورشان می خواهند، دست خواهند یافت.
شاید چنین بنظر برسد که رژیم ایران اکنون می تواند همه را مرعوب کند، اما از درون در حال فاسد شدن و پوسیدن است. این شاید که ترس و قدرت سبعانه ای باشد که می خواهد آنرا بر پا نگاه بدارد، اما مردم ایران برای همیشه از آن هراس نخواهند داشت. |
|
| واشينگتن پست زيرعنوان "جنبش معترض ايران يک سال پس ازقيام اش گيرافتاده و سردرگم است" می نويسد يک سال پيش هنگامی که کارمندان، زنان خانه دار، دانشجويان و ديگر ايرانيان سکنه شهرها برای اعتراض به آنچه که ميگفتند تقلب بزرگ انتخاباتی محمود احمدی نژاد رئيس جمهوری است خيابانها را پرکردند تولد يک جنبش مردمی فاقد رهبری را جشن میگرفتند که مظهرآرزوهايشان برای جامعه ای بازترمحسوب ميشد.
"ما همه با هم هستيم" شعارمحبوب جنبش سبز شد که سال گذشته پس از اعلام احمدی نژاد به عنوان برنده بزرگ انتخابات دوازده ژوئن رياست جمهوری ناگهان پا به عرصه وجود گذاشت. ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، کانديداهای مغلوب که به سرعت اسما سکان دارشدند، گفتند اين مردم عادی ايران بودند، نه ايشان، که تظاهرات عظيم ضد دولتی پس از انتخابات را هدايت کردند. جزانتخاباتی جديد، برنامه ای در دستور کار نبود، و جز خروج احمدی نژاد هدفی دنبال نمیشد.
ايرانيان با بلند کردن صدايشان و استفاده از رسانه های اجتماعی وپيام هائی که از طريق تلفن های دستی فرستادند دولت را به چنان چالشی گرفتند که درعمر سی ساله جمهوری اسلامی، و يا حتی درقرون سلطنتی پيش از آن نيز تصور ناپذير بود.
دولت های خارجی، ازجمله آمريکا، اين جنبش مردمی بی سابقه در خاورميانه را ستودند.
اکنون، به فاصله يک سال، ازآن جمعيت عظيم سازنده جنبش درخيابان های تهران خبری نيست. دهها معترض در برخورد با نيروهای عزم جزم کرده دولتی کشته شدند، و صدها معترض را توقيف و برای محاکمه به دادگاهها برده اند. ناراضيان مواجه با نيروئی غالب، بدون هدايت و تشکيلات، اين روزها نمی توانند در باره هدف هايشان اتفاق نظر پيدا کنند و از اين هم کمتر، کادر رهبری کشور را به چالش بگيرند.
موسوی و کروبی روز پنجشنبه درعقب نشينی اخيرشان درخواست تظاهرات سالگرد را که هفته ها برنامه ريزی شده بود پس گرفتند و گفتند اين اقدام را برای محافظت از جان و مال مردم انجام ميدهند.
گرچه جنبش های مدنی معمولا جائی شاهد ظهور رهبران ميشوند ، در ايران اغلب چهره های برخوردار ازتوانائی های بالقوه رهبری به سرعت دستگير شدند. بعلاوه با گذشت زمان، بسياری از معترضين در مورد هدفهای جنبش ايده هائی متفاوت پيدا کردند. بعضی ها فقط خواستار خروج احمدی نژاد از صحنه شدند. ديگران، بيشترشان، تحت تاثير فعالان در خارج، به چيزی کمتر از سرنگونی نظام حکمران آخوندی اسلامی شيعه رضايت نمی دهند.
حميد رضا جلائی پور، استاد دانشگاه تهران که حامی اپوزيسيون است معقتد است اشتباهات دولت جنبش را زنده نگاه ميدارد. او ميگويد در کشور ما افراد بيکار و معتاد و رذل وجود دارند. اما دولت کسانی را که در کمک به جامعه مشارکت دارند اغتشاشگر ناميده است. او ميگويد معلمين، استادان، هنرمندان و کسبه جزو کسانی هستند که از اپوزيسيون حمايت ميکنند.
علی شکوری راد نماينده سابق مجلس و يک عضو ارشد جبهه مشارکت اسلامی که قوه قضائيه اخيرا آن را غير قانونی اعلام کرد معتقد است جنبش می تواند ادامه يابد زيرا همه در آن مسئول اند. او ميگويد اپوزيسيون سياست صبرو انتظار را در پيش گرفته است ونقاط ضعف دولت را کشف ميکند که به تعبِير وی قدرت اش کمتراز آن است که بنظر ميرسد. او ميگويد بی حرکتی اپوزيسيون موجب شده است آنهائی که طرفدار تغييراتی بنيادی هستند جذابيت خود را از دست بدهند، که به عقيده وی تحولی مثبت است.
شکوری راد ميگويد احمدی نژاد اشتباهات لپی بيشتری ميکند و بهمين جهت نخستين هدف ما - يعنی خلاص شدن از شر او- روز بروز محتمل تر ميشود. وقتی به اين هدف رسيديم گام بعدی، انتخابات آزاد است. |
|
| رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا، می گوید ایران ممکن است ظرف یک تا سه سال بتواند ماده مورد نیاز برای ساختن اسلحه اتمی را فراهم آورد. گیتس روز جمعه در بروکسل در پی اجلاس وزیران دفاع ناتو گفت پیش بینی او بر تخمین های اطلاعاتی استوار است و تاکید کرد این مدت زمانی را که برای ساختن اسلحه واقعی و تهیه ابزار پرتاب آن لازم خواهد بود شامل نمی شود. گیتس همچنین گفت از این که ترکیه علیه قطعنامه رای داد متاسف است، اما یادآور شد اتحاد دیرینه بین آن کشور و آمریکا همچنان نیرومند است. شورای امنیت سازمان ملل متحد روز چهارشنبه دور جدید تحریم ها علیه ایران را تصویب کرد. محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری اسلامی ایران، روز جمعه قطعنامه سازمان ملل متحد را رد کرد و آن را یک «ورق پاره بی ارزش» نامید. احمدی نژاد که در چین سخن می گفت به آمریکا به دلیل رهبری تلاش ها برای وضع تحریم های جدید به شدت حمله کرد و شورای امنیت را «بازیچه» آمریکا نامید. احمدی نژاد برای دیدار از غرفه ایران در نمایشگاه جهانی شانگهای به چین رفته است، اما انتظار نمی رود با هیچ مقام ارشد آن کشور ملاقات کند. چین روز چهارشنبه در تصویب قطعنامه به آمریکا ، روسیه و دیگر اعضای دائمی شورای امنیت پیوست. وزارت امور خارجه چین گفته است هدف از تحریم ها این است که ایران به میز مذاکراه بازگردانده شود، و به معنای بستن راه مذاکرات بیشتر نیست. در رویدادی جداگانه، مقامات فرانسه می گویند ولادیمیر پوتین، نخست وزیر روسیه، به نیکولا سارکوزی رییس جمهوری فرانسه گفته است تحریم های سازمان ملل متحد روسیه را از فروش یک سیستم موشکی پیشرفته دفاع هوایی به ایران ممنوع می سازد. گفته های پوتین در روز جمعه با نظر سرگئی ریابکوف، معاون وزارت امور خارجه روسیه مغایرت دارد. او پیشتر گفته بود تحریم های جدید، قرارداد فروش موشک های زمین به هوای اس – ۳۰۰ را شامل نمی شود. وزارت امور خارجه آمریکا نیز می گوید معامله موشکی مجاز است. اما روز پنجشنبه، فیلیپ کراولی سخنگوی این وزارت خانه، اظهار داشت آمریکا از «خویشتنداری» روسیه در تحویل موشک ها به ایران سپاسگزاراست. روسیه در سال ۲۰۰۷ موافقت کرد به تهران در تقویت توانایی های دفاعی آن کمک کند. اما تاکنون هیچ موشکی تحویل داده نشده است. |
|
